Zrobiło się bardzo późno. Amerykańscy marynarze wrócili na okręt.
Kurwy wychlały ostatnie kieliszki przy barze.
Weldon położył się spać, podobnie jak Bourgoint i Sachs.
Zapukałem do drzwi Cocteau na jego wyraźną prośbę.
Leżał na kapie na wielkim łożu i pisał jak oszalały.
Nie unosząc głowy, poklepał narzutę obok siebie na znak,
żebym doń dołączył. Zdjąłem buty i usadowiłem się wygodnie
na łóżku, a on rzucił wreszcie notes.
Wkraczamy w homoseksualny świat początkowo chłopca, a następnie młodzieńca i dorosłego mężczyzny w hitlerowskiej Europie. Poznajemy uczucia jakie towarzyszą dorastającemu chłopcu, który odczuwa szybsze bicie serca na myśl o swoich kolegach a nie koleżankach. Akceptuje on swoją orientację seksualną, z którą jednak nie są w stanie pogodzić się jego rodzice, co jest jedną z przyczyn bycia przez niego "gorszym synem". Także jego brat, Wołodia, nie jest zadowolony z posiadania takiego rodzeństwa, ma jednak ku temu pewne powody. Sierioża zakochuje się bez wzajemności w gburowatym, zbuntowanym Olegu. Chłopak traktuje młodego Nabokowa protekcjonalnie, nie bacząc na jego uczucia. W przyszłości sytuacja ma się odmienić - Oleg będzie zabiegać o względy Siergieja i prosić go by został jego popołudniowym kochankiem.
W gimnazjalnych latach, po odtrąceniu przez Olega, Nabokow wraz z kolegami tworzy grupę tzw. Abisyńczyków. Dzięki nim Siergiej trafia na petersburskie salony homoseksualizmu. Zarówno jego życie prywatne jak i seksualne stają się bogatsze, nie tylko o pozytywne doświadczenia.
Miłosnym uniesieniom towarzyszy dramatyczna sytuacja polityczno - militarna w Rosji, w wyniku, której rodzina Nabokowów opuszcza ojczyznę. Siergiej rozpoczyna wędrówkę po Europie, odwiedzając Anglię, Francję, Niemcy, Austrię. To właśnie poza granicami swego kraju spotka miłość swojego życia, dla której (którego) podda się ciężkiej kuracji leczenia z uzależnienia od opium oraz rozstanie się z Olegiem. Gdy już serce zaczyna się radować ze szczęścia Nabokowa, który znalazł ukojenie i spełnienie w miłości, sielanka zostaje przerwana na zawsze.
Nie da się czytać "Zmyślonego życia..." nie odrzuciwszy wpierw swojej heteroseksualności. Aby w pełni uczestniczyć w tej niesamowitej powieści trzeba stać się na jakiś czas Siergiejem Nabokowem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz